Over het mysterieuze creatieve vermogen dat we bezitten

Creativiteit kan in alles vorm krijgen. Het wordt niet alleen zichtbaar in de creatieve industrie, maar ook in de manier waarop mensen hun kinderen opvoeden, of hoe ze hun werk doen. Het krijgt vorm in de manier waarop bedrijven georganiseerd worden, nieuwe filosofieën worden gevonden en ontwikkeld, of in de manier waarop relaties, verbondenheid en intimiteit er uit ziet, of in de manieren waarop je je leven inricht, of.. of.. of..

 

 

Waar komen nieuwe ideeën vandaan? Waar komt de inspiratie vandaan? Dat is helemaal niet zo gemakkelijk te begrijpen. Maar daaraan herkennen we creativiteit, het stimulerende nieuwe ervan, het geïnspireerde op een visie gebaseerde.  We kunnen nieuwe ideeën zien wanneer we niet teveel aan al bekende ideeën vasthouden. Het is een proces van zien waar creativiteit vandaan komt. Maar het is niet een zicht dat op de materiële vlak gericht is. Het is een zicht gericht op wat ‘zou kunnen zijn’, of in mijn geval, een zoektocht naar wat creativiteit zou kunnen zijn. En eerst voelde ik alleen vaag dat creativiteit iets heel opmerkelijks is, maar nu wordt het ook voor mijn verstand steeds meer zichtbaar. Het onthult zich als een geestelijk vermogen dat lijkt op wat onze ogen doen: zoekend naar nieuwe samenhang en betekenis, kijkend naar de potentie van de dingen, in de verborgen mogelijkheden.

 

We kunnen onszelf er ontvankelijk voor maken, voor die manier van kijken.. sommige mensen raken gemakkelijker geïnspireerd, en komen gemakkelijker tot nieuwe dingen. Die mensen hebben een bepaalde losheid van geest, waardoor ook de dingen niet zo vast staan. Alles kan anders, er zijn altijd andere mogelijkheden. Dat is het credo.

 

Je kunt de losheid van je geest beoefenen. Interessante kwaliteit eigenlijk, want het betekent dat je geest ook stijf kan zijn. En we weten dit eigenlijk wel. Het is heel duidelijk wanneer iemand stijfkoppig is of juist open-minded. Het is een kwaliteit van dat deel van onszelf, dat zowel orgaan als zintuig is, zowel geest als materie, en dat zoals een spier ook stijf kan zijn of juist heel soepel.

 

Losheid van geest. Of is het zo dat we geen geest hébben, maar een vermogen hebben om het geestelijke van de dingen te zien, en dus ook van onszelf? Geest is samenhang,

 

Maar belangrijker dan het beoefenen is het verlangen naar de vrijheid die in creativiteit besloten ligt: dat er altijd een andere mogelijkheid is, en dat dus niks vanzelfsprekend is, dat niks werkelijk vast staat, dat je nooit helemaal verloren bent, dat er altijd een weg is. Behalve als je besluit niet meer verder te zoeken.

 

 

Het kan anders.. wat een vrijheid voor het denken, wat een hoop zit daarin besloten. Alsof je een nieuw soort zuurstof inademt….